Bunalmış Müslüman’a On Kur’an Tavsiyesi -
1*
Unutma!
Her şey geçer, ömür de geçer, bütün tartışmalar biter, bütün gündemler değişir, bütün ünvanlar, koltuklar, makamlar geride kalır, bütün telaşlar son bulur, hayat sensiz de akıp gider. Ne yaparsan yap kimseyi razı edemezsin muhakkak bir eksiğin bulunur. Sen Allah’ı razı etmeye bak! Çünkü O seni
Bazen gözlerimizin kavrayamadığı derinlikler, yalnızca yaşadıkça anlaşılır. Her deneyim, bir kitaptan daha fazlasını sunar; hayat, en derin bilgiyi en sade hikayelerde gizler. İnsan, yaşadıkça öğrenir, öğrendikçe yaşar. Öğrenme ve yaşam, ahenkli bir dansın eşsiz figürleridir; biri olmadan diğeri eksik kalır. Çünkü bilgi, deneyimlerimizin özüdür ve yaşam, onu anlamlandıran kudretli bir öğretmendir.
Sade bir hayat istiyorum
Huzurlu bir hayat istiyorum.
Suistimal edilmediğim ,
Korkmadan sırtımı
Yaslayabildiğim insanlarla,
Kim daha çok çabaladı yarışı
Olmadan, anlaşıldığım taktiksiz
Sade bir hayat istiyorum.
MODERN HAYATIN GÖLGESİNDE KAYBOLUŞUMUZ
Şehir hayatından sıkılıp köylerde yaşamak isteyen insan sayısı giderek artıyor. İnsan ilişkilerinin sığlığı, kalabalık içindeki yalnızlık duygusu, evcil bir hayvana dahi bakmanın zahmeti, yarım saatlik bir işiniz için bile tüm gününüzün trafikte geçmesi gibi bir çok negatif nedenler, gittikçe metropollerden
VAR MI SİZİN DE BÖYLE CİNNETLERİNİZ?
“Deliler ile benim aramdaki tek fark, onların bunu kabullenmemesidir. Oysa ben biliyorum deli olduğumu.” diyor, sürrealist ressam Salvador Dali. Dünyanın büyük çoğunluğu onun deli olduğuna, geri kalanıysa dahi olduğuna inanıyor. Hem deli olmak, dahi olmaya engel mi? Ya da tam tersi; dehalar da bir gün
Kafa duman..
Adeta hayvanlar geçmişte insanların yaşadıklarından daha fazlasını yaşamışlar. Yaşadıklarının sonucunda doğru olan yaşama karar vermişler. Yaşamlarındaki kurallara bağlı kalarak yaşıyorlar.
Türleri yok olsada bu kurallardan vazgeçmiyorlar. Çevrelerinin değerli olduğunu geçmişte öğrenmiş olmalılar. Bilmediğimiz birçok şeyi biliyor olmalılar. Bizler vahşiliğimizle en alt türüz.
Sadelikten uzak, kurallarımız az olan bir türüz. Suçlarımıza standart cezalar yok...
Hayvanların düzeni bizde yok. İçlerinden biri öldüğü zaman üzülen oluyor bazı türlerde, ama düzenleri devam ediyor...
Hayvanlar zekayla ilerlerken adeta bir anda zekanın değil başka şeylerin önemli olduğunu görmüş olmalılar. Zekayı beyinlerinden söküp atıp kendileri ve çevreleri için doğru olanı yapmış olmalılar.
Bizler bunu yakın gelecekte yapabiliriz. Zeka, duygu gibi basitlikler yerine daha iyilerini koyabiliriz.
(Aman o kadar zeki olan bir varlık bizi de hesaba katardı! Belki katmamayı uygun gördü. Belki bizi onaramadılar.)
Yakın gelecekte ilerici bir grubun insanları hayvanların düzeyine çıkarması dünya için muazzam bir iyilik olur. İnsanlar ve diğer canlılar uyum içinde yaşar. Daha az acı olur. Yapmacık güzellikler yerine sade güzellikler olur...
Ben huzurla devam etmek istiyorum. Yani huzur dediysem her şeyin mükemmel gittiği bir hayattan bahsetmiyorum. Suistimal edilmediğim, korkmadan sırtımı yaslayabildiğim insanlarla, kim daha çok çabaladı yarışı olmadan, anladığım, anlaşıldığım taktiksiz sade bir hayat istiyorum.